Wie zijn zij? En hoe staan zij in het NU?
Kinderen van deze tijd, oftewel, nieuwetijdskinderen, staan bekend als druk en chaotisch. Ook zijn ze gevoeliger dan kinderen uit vroegere generaties. Dat komt omdat hun geestelijke lichamen een beetje zijn gaan ‘lubberen’ en niet meer zo vast aan het fysieke lichaam zitten. De gevoeligheid van nieuwetijdskinderen moeten we liever niet bestrijden met bepaalde medicijnen, we moeten integendeel de samenleving zo omvormen dat nieuwetijdskinderen zich hier welkom voelen en hier kunnen leven, zonder als ziekelijk, afwijkend of wat dan ook bestempeld te worden.
Wanneer we voor deze weg kiezen, zullen de nieuwetijdskinderen zelf onze samenleving gaan omvormen tot een wereld zonder scheidsmuren, en met mensen die denken met hun hart en niet alleen met hun hoofd. Dat leidt uiteindelijk tot een nieuwe geneeskunde, een nieuwe economie, rechtspraak en ga zo maar door.
Deze nieuwetijdskinderen zijn in toenemende mate heldervoelend, empathisch en telepathisch. Ze pikken gemakkelijk gevoelens op van anderen. De grens tussen de zintuiglijk waarneembare wereld en de ‘onzichtbare’ wereld van gevoelens, stemmingen en energieën is heel vloeiend voor hen. Ze nemen “de binnenkant” makkelijker waar en laten zich niet misleiden door uiterlijk gedrag dat niet strookt met wat er zich innerlijk afspeelt. Hun intuïtieve waarneming is trefzeker.
Nieuwetijdskinderen zijn vredestichters: ze voelen de impuls om tegengestelde belangen te willen verzoenen, harmonie te creëren en conflicten bij te leggen. Tezamen met hun intuïtieve vermogens leidt dit er vaak toe dat deze kinderen vroeg oud en volwassen zijn: ze begrijpen hun ouders soms beter dan deze zichzelf of elkaar begrijpen en ze proberen hen vaak te helpen of een brug te slaan tussen beiden. Ze worden in hun gevoel ‘de ouder van hun ouders’ en kunnen gaan zich identificeren met deze helpende, therapeutische rol. Een deel van hun onbevangen kind-zijn kan daarmee verloren gaan.
Nieuwetijdskinderen zijn ook idealistisch. Ze zijn spiritueel, diepzinnig en fantasierijk. Ze worden geïnspireerd door idealen als gelijkheid, broederschap en een groot respect voor de natuur.
Zij zijn hier om ons te leren
Nieuwetijdskinderen zijn meer gevoelsmatig dan rationeel ingesteld. Ze hebben moeite met vooropgestelde structuren en mentale kaders die weinig ruimte laten voor intuïtie, onvoorspelbaarheid en individualiteit. Eigenlijk zijn zij hier om ons te leren breken met een traditie van overmatig denken en analyseren. Nu is het zo dat alle kinderen tot op zekere hoogte gevoelswezens zijn, maar wat nieuwetijdskinderen onderscheidt is dat het voor hen lichamelijk en emotioneel onmogelijk is zich aan te passen aan een te zeer op ratio gebaseerde omgeving. Zij worden dan letterlijk ziek of vertonen ernstige gedragsstoornissen. Zij zitten als het ware met één been al zo sterk verankerd in een hartbewustzijn, dat zij niet meer terug kunnen.
Mede vanwege dit sterke intuïtieve bewustzijn en hun onvermogen zich aan te passen, kunnen nieuwetijdskinderen overkomen als rebels, “anders” of eigenzinnig. Feitelijk is het niet hun intentie opstandig te zijn. Zij willen gewoon zichzelf zijn. Maar als daar geen ruimte voor is, kunnen het drop-outs worden, eenlingen die aan de rand van de maatschappij leven.
Omdat zij minder door angst en zelfbehoud worden aangedreven, zijn ze minder gevoelig voor dwang, autoriteit en discipline. Toch kunnen ze intens lijden en in verwarring raken door het onbegrip dat ze ontmoeten. Ze kunnen zich daardoor vervreemd en eenzaam voelen en zich afvragen wat eigenlijk de zin is van hun aanwezigheid op aarde. Als ze echter wel hun plek vinden en hun creatieve en spirituele energie tot uitdrukking brengen, zijn ze in hun ideeën origineel en inspirerend, en in hun omgang met mensen zachtmoedig, en loyaal.
Als je na het lezen van dit artikel eigenlijk nog niet uitgelezen bent of meer wilt weten, stuur me een bericht via het contactformulier op mijn site, of bel me op 0657942304.
Herkenbaar. Trots op mijn nieuwetijdskind!
Maatschappelijk sociaal gezien hebben deze kinderen het vaak moeilijk.
Het drukke impulsieve karakter van deze kinderen valt op in de omgeving waardoor de onderliggende diepgang niet erkend wordt.
Als ouder is het belangrijk je kind te blijven ondersteunen in zijn of haar gedrag ipv te bestempelen!
Hoi Liz, ich hob met aandach dien blog gelaeze, en veur mich sjtaon der herkenbare deinger in. Ich deink dat se hie waal wets wat ich bedoel.
groetjes Karin